PARD NV-009 (850nm) - monokular noktowizyjny

Największą jego wadą jest instrukcja. Aby połapać się po kilku dniach testowania nonokularu PARD NV009 musiałem przetłumaczyć „manual”, a następnie pozaznaczać potrzebne akapity i zrobić sobie odręczny bryk najważniejszych czynności. Przyciski funkcjonują źle, są twarde, z wytłoczonymi niepotrzebnie na nich znakami. Nikt w ciemności nie patrzy na znaki. Zamiast nich wypadałoby zrobić miększe przyciski z wyprofilowanymi dołkami dla stabilizacji palców. W instrukcji i tak mają oznaczenie: 1,2,3,4. Osłona okularu jest niewygodna. Brak zewnętrznego karbu (jest malutki, wystający na 1mm szer. 6mm) dla łatwiejszego jej ściągania. Istniejący, w warunkach nocy nie zdaje egzaminu. Efekt: podczas ściągania osłony dochodzi do poruszania okularem i zmianą ustawionej już ostrości. Bardzo niedobrym rozwiązaniem jest zastosowanie rzepu w dołączonej torbie urządzenia. W ciszy nocnej otwieranie torby tak dokładnie zakłóca spokój, że zwierzęta dają dyla. Urządzenie w trybie obrazu głównego posiada możliwość powiększenia obrazu od x1,5 do x3,0 – jednak wolę nie! Gradacja i tak jest wysoka, że korzystanie z tego mija się z celem: przy x3 jest już sam śnieg. Urządzenie zgodne jest z danymi technicznymi, jednak najlepsze rezultaty osiągane są na otwartej przestrzeni, lub w długiej, ciemnej alei bez bocznych krzaków czy wystających gałęzi. Na plus zaliczyć można również możliwość zmiany założonej opaski na rękę. Wolę mieć prawą wolną. Aplikacja PardVision generalnie jest bo jest, ale nie przypadła mi do gustu. Jest bardzo prosta, skąpa i stała się nie przydatna. Jeśli ktoś (jak to zrobiłem) zamocuje urządzenie na statywie, umieści w zasięgu Wi-Fi i wyceluje, może obserwować ekran w komórce … Jednak szerokość pola obserwacji jest tak wąska, że obiekt obserwacji może przemieszczać się nie zauważony, swobodnie obok.